Το πρώτο βήμα είναι η κλινική εξέταση από τον Αγγειοχειρουργό η οποία περιλαμβάνει την επισκόπηση, τη ψηλάφηση, την ακρόαση και τη μέτρηση του σφυροβραχιόνιου δείκτη. Ο σφυρο-βραχιόνιος δείκτης συστολικής πιέσεως (Ankle/Brachial index- ABI) υπολογίζεται διαιρώντας τις υψηλότερες πιέσεις που λαμβάνονται στην οπίσθια κνημιαία ή τη ραχιαία του ποδός αρτηρία, με την υψηλότερη συστολική πίεση στη βραχιόνια αρτηρία από τα άνω άκρα. Οι δείκτες ABI συσχετίζονται σε γενικές γραμμές με το βαθμό ισχαιμίας. Τιμές μεταξύ 0,5- 0,9 καταγράφονται σε ασθενείς με διαλείπουσα χωλότητα ενώ σε προχωρημένη αποφρακτική νόσο όπου παρατηρείται άλγος ηρεμίας ή απώλεια ιστού καταγράφονται τιμές μικρότερες του 0,5. Ένας σημαντικός περιορισμός της συγκεκριμένης μεθόδου είναι η μη συμπιεσιμότητα των αγγείων του ποδιού λόγω έντονης αθηρωμάτωσης, που παρατηρείται χαρακτηριστικά σε διαβητικούς ασθενείς, με αποτέλεσμα εσφαλμένες υψηλές τιμές. Το έγχρωμο υπερηχογράφημα (Triplex) αποτελεί μια μη επεμβατική, ανώδυνη και γρήγορη εξέταση που μας παρέχει σημαντικές πληροφορίες για το που εντοπίζονται οι στενώσεις αλλά και το βαθμό της στένωσης των αρτηριών. Η αξονική αγγειογραφία (CTA) προσφέρει υψηλής ανάλυσης 3D εικόνες του αρτηριακού δέντρου και χρησιμοποιείται για το σχεδιασμό του χειρουργικού πλάνου. Στα μειονεκτήματα της περιλαμβάνονται η χρήση ακτινοβολίας και η χορήγηση ενδοφλέβιου σκιαγραφικού. Η μαγνητική αγγειογραφία (MRA) παρέχει εξαιρετικής ποιότητας εικόνες ιδίως στα αθηρωματικά κνημιαία αγγεία, δεν εκθέτει τον ασθενή σε ακτινοβολία αλλά είναι μια ακριβή, χρονοβόρος εξέταση και αντενδείκνυται σε ασθενείς κλειστοφοβικούς ή με μεταλλικές προθέσεις. Τέλος, η κλασική αγγειογραφία (DSA) είναι επεμβατική εξέταση, απαιτεί τη χρήση σκιαγραφικού και ακτινοβολίας και δεν αποτελεί πλέον την εξέταση εκλογής για τη διάγνωση της περιφερικής αγγειοπάθειας. Όταν επιλέγεται, συνήθως συνδυάζεται και με τη θεραπευτική αντιμετώπιση τους ασθενούς, που περιλαμβάνει την αγγειοπλαστική με τοποθέτηση μπαλονιού ή ενδονάρθηκα (stent).